«خودروکار» ورود واردکنندگان خودرو به بحث تولید را بررسی می‌کند؛
عملکرد مثبت نمایندگان رسمی کلید سرمایه گذاری شرکت‌های مادر
قرارداد تولید خودروهای رنو در حالی روز گذشته به امضا رسید که 20 درصد از این قرارداد به یک شرکت واردکننده بخش خصوصی رسیده، و اولین حضور واردکنندگان خودرو در بحث تولید کلید خورد که به نظر می‌رسد کمتر شرکت واردکننده‌ای با توجه به شرایط و قوانین کشور، حاضر به سرمایه‌گذاری در بخش تولید باشد.
به گزارش خبرنگار خودروکار، روز گذشته بعد از حدود 10 ماه تفاهمنامه دوجانبه ایدرو و رنو فرانسه به قرارداد نهایی سه‌جانبه تبدیل شد و 20 درصد از سهم ایدرو به شریک تجاری رنو فرانسه در ایران رسید و عملاً شرکت نگین خودرو از واردکننده صرف به خودروساز دو محصول سیمبل و داستر تبدیل شد.
این قرارداد در حالی به امضا رسید که تا به امروز هیچ شرکت واردکننده خودرو به حوزه تولید ورود نکرده و وزارت صنعت، معدن و تجارت در دولت یازدهم مصوبه واردات به‌شرط تولید را تدوین کرد اما هنوز شکل و شمایل قانون به خود نگرفته است.
برخی از کارشناسان بر این باورند که با توجه به شرایط تولید در ایران و مدیریت‌های دولتی بر تولید کشور، هیچ شرکتی تمایلی برای ورود به عرصه تولید را ندارد و حضور نگین خودرو در این قرارداد سه‌جانبه تنها به‌واسطه عملکرد مثبت و اطمینان خاطر رنو فرانسه به نگین خودرو بوده است.
شرکت نگین خودرو در حالی به این قرارداد تولید واردشده است که در حال حاضر محصولات رنو فرانسه را به ایران وارد و خدمات پس از فروش با استانداردهای رنو فرانسه را ارائه می‌کند و دو محصول سیمبل و داستر را به فروش می‌رساند.
با این تفاسیر جای سؤال دارد که آیا در ایران شرکتی از بین نمایندگان رسمی واردات خودروسازان به نام جهان حاضر به انجام فعالیت‌های تولیدی است و آیا این شرکت‌ها توان ارائه خدمات در قالب فعالیت‌های تولیدی را دارند.
این گفته ازآن‌رو بیان می‌شود که در سال‌های اخیر برخی از نمایندگان رسمی در زمینهٔ ارائه خدمات پس از فروش نتوانسته‌اند آن‌طور که باید به مشتریان خود خدمات ارائه کنند و حتی تحویل خودرو همراه با دیرکرد بوده است.
در رابطه با این موضوع که آیا شرکت‌های واردکننده خودرو توانایی ورود به بحث تولید خودرو را دارند، مهدی دادفر در گفت‌وگو با خبرنگار خودروکار، اظهار می‌کند: بین تجارت، بازرگانی و تولید باید تفاوت قائل بود، زیرا نگاه، رفتار و منش افرادی که در حوزه تجارت و بازرگانی فعالیت دارند با افرادی که در حوزه تولید فعال هستند، کاملاً متفاوت است.
او می‌افزاید: اگر زمینه‌سازی نگین خودرو برای ورود محصولات رنو به ایران وجود نداشت، رنو فرانسه در این قرارداد پشت نگین خودرو نبود و بر حضور این واردکننده خودرو تأکید نمی‌کرد.
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تأکید می‌کند: رنو به‌واسطه فعالیت چندساله خود در ایران و واردات محصول به‌روز آن در ایران که بازار مناسبی را از آن این شرکت فرانسوی کرده، به بحث تولید در ایران ورود کرده است و به نظر می‌رسد با توجه به شرایط بازار ایران و شرایط نمایندگی شرکت‌های مادر در ایران ورود به بحث تولید برای دیگر شرکت‌ها آن‌چنان توجیه اقتصادی ندارد.
دادفر می‌گوید: با توجه به شرایط بازار، میزان تقاضا برای خودرو در ایران که به‌واسطه تولید و واردات پاسخ داده می‌شود، سالیانه یک‌میلیون دستگاه است، که جایگاه قابل اتکایی در بازار ایران برای دیگر شرکت‌های خودروسازی جهان نیست.
او با تأکید بر اینکه شرکت‌های واردکننده به‌راحتی به موضوع تولید ورود نخواهند کرد، خاطرنشان می‌کند: مهم‌ترین سؤال در حال حاضر آن است که آیا تولید داخل منجر به کاهش قیمت تمام‌شده و افزایش کیفیت خودرو تولید داخل می‌شود که در این زمینه باید گفت اگر در تولید از تکنولوژی به‌روز جهان استفاده شود، سطح اشتغال کاهش می‌یابد اما هزینه تمام‌شده هم کاهش می‌یابد.
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تصریح می‌کند: در غیراینصورت در پی تولید داخلی کاهش قیمتی رخ نخواهد داد و هزینه تمام‌شده یک خودرو تولید داخل برای مصرف‌کننده با نمونه وارداتی فرقی ندارد.
او یادآور می‌شود: با حضور نگین خودرو استانداردهای فروش و خدمات پس از فروش در این قرارداد سه‌جانبه رعایت خواهد شد و از سوی دیگر اگر این قرارداد به سرانجام مثبتی ختم نشود، رنو فرانسه شریک تجاری خوب خود را در ایران از دست نخواهد داد.
دادفر در انتها تأکید می‌کند: با توجه به قوانین تولید، داخلی سازی، صادرات و واردات شرکت‌های بین‌المللی آن‌چنان علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ایران ندارد و به نظر می‌رسد باید مدیریت تولید تماماً در دست دولت نباشد.
انتهای پیام/
این قرارداد در حالی به امضا رسید که تا به امروز هیچ شرکت واردکننده خودرو به حوزه تولید ورود نکرده و وزارت صنعت، معدن و تجارت در دولت یازدهم مصوبه واردات به‌شرط تولید را تدوین کرد اما هنوز شکل و شمایل قانون به خود نگرفته است.
برخی از کارشناسان بر این باورند که با توجه به شرایط تولید در ایران و مدیریت‌های دولتی بر تولید کشور، هیچ شرکتی تمایلی برای ورود به عرصه تولید را ندارد و حضور نگین خودرو در این قرارداد سه‌جانبه تنها به‌واسطه عملکرد مثبت و اطمینان خاطر رنو فرانسه به نگین خودرو بوده است.
شرکت نگین خودرو در حالی به این قرارداد تولید واردشده است که در حال حاضر محصولات رنو فرانسه را به ایران وارد و خدمات پس از فروش با استانداردهای رنو فرانسه را ارائه می‌کند و دو محصول سیمبل و داستر را به فروش می‌رساند.
با این تفاسیر جای سؤال دارد که آیا در ایران شرکتی از بین نمایندگان رسمی واردات خودروسازان به نام جهان حاضر به انجام فعالیت‌های تولیدی است و آیا این شرکت‌ها توان ارائه خدمات در قالب فعالیت‌های تولیدی را دارند.
این گفته ازآن‌رو بیان می‌شود که در سال‌های اخیر برخی از نمایندگان رسمی در زمینهٔ ارائه خدمات پس از فروش نتوانسته‌اند آن‌طور که باید به مشتریان خود خدمات ارائه کنند و حتی تحویل خودرو همراه با دیرکرد بوده است.
در رابطه با این موضوع که آیا شرکت‌های واردکننده خودرو توانایی ورود به بحث تولید خودرو را دارند، مهدی دادفر در گفت‌وگو با خبرنگار خودروکار، اظهار می‌کند: بین تجارت، بازرگانی و تولید باید تفاوت قائل بود، زیرا نگاه، رفتار و منش افرادی که در حوزه تجارت و بازرگانی فعالیت دارند با افرادی که در حوزه تولید فعال هستند، کاملاً متفاوت است.
او می‌افزاید: اگر زمینه‌سازی نگین خودرو برای ورود محصولات رنو به ایران وجود نداشت، رنو فرانسه در این قرارداد پشت نگین خودرو نبود و بر حضور این واردکننده خودرو تأکید نمی‌کرد.
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تأکید می‌کند: رنو به‌واسطه فعالیت چندساله خود در ایران و واردات محصول به‌روز آن در ایران که بازار مناسبی را از آن این شرکت فرانسوی کرده، به بحث تولید در ایران ورود کرده است و به نظر می‌رسد با توجه به شرایط بازار ایران و شرایط نمایندگی شرکت‌های مادر در ایران ورود به بحث تولید برای دیگر شرکت‌ها آن‌چنان توجیه اقتصادی ندارد.
دادفر می‌گوید: با توجه به شرایط بازار، میزان تقاضا برای خودرو در ایران که به‌واسطه تولید و واردات پاسخ داده می‌شود، سالیانه یک‌میلیون دستگاه است، که جایگاه قابل اتکایی در بازار ایران برای دیگر شرکت‌های خودروسازی جهان نیست.
او با تأکید بر اینکه شرکت‌های واردکننده به‌راحتی به موضوع تولید ورود نخواهند کرد، خاطرنشان می‌کند: مهم‌ترین سؤال در حال حاضر آن است که آیا تولید داخل منجر به کاهش قیمت تمام‌شده و افزایش کیفیت خودرو تولید داخل می‌شود که در این زمینه باید گفت اگر در تولید از تکنولوژی به‌روز جهان استفاده شود، سطح اشتغال کاهش می‌یابد اما هزینه تمام‌شده هم کاهش می‌یابد.
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تصریح می‌کند: در غیراینصورت در پی تولید داخلی کاهش قیمتی رخ نخواهد داد و هزینه تمام‌شده یک خودرو تولید داخل برای مصرف‌کننده با نمونه وارداتی فرقی ندارد.
او یادآور می‌شود: با حضور نگین خودرو استانداردهای فروش و خدمات پس از فروش در این قرارداد سه‌جانبه رعایت خواهد شد و از سوی دیگر اگر این قرارداد به سرانجام مثبتی ختم نشود، رنو فرانسه شریک تجاری خوب خود را در ایران از دست نخواهد داد.
دادفر در انتها تأکید می‌کند: با توجه به قوانین تولید، داخلی سازی، صادرات و واردات شرکت‌های بین‌المللی آن‌چنان علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ایران ندارد و به نظر می‌رسد باید مدیریت تولید تماماً در دست دولت نباشد.
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
